Zec 11 | PesOV | STEP | ایلبناندرهایخود را باز كنتا آتش،سروهایآزاد تو را بسوزاند.

Zechariah 11

1 ایلبناندرهایخود را باز كنتا آتش،سروهایآزاد تو را بسوزاند.

2 ایصنوبر ولِوِلَهنما زیرا كهسرو آزاد افتادهاست(و درختان) بلند خرابشده. ایبلوطهایباشانولولهنمایید زیرا كهجنگلمنیعافتادهاست.

3 صدایوِلْوِلَهشباناناستزیرا كهجلالایشانخرابشده؛ صدایغرّششیرانژیاناستزیرا كهشوكتاُردُنّ ویرانگردیدهاست.

4 یهوهخدایمنچنینمیفرماید كهگوسفندانذبحرا بچران

5 كهخریدارانایشانآنها را ذبحمینمایند و مجرمشمردهنمیشوند و فروشندگانایشانمیگویند: خداوند متباركباد زیرا كهدولتمند شدهایم. و شبانانآنها برایشانشفقتندارند.

6 زیرا خداوند میگوید: بر ساكناناینزمینبار دیگر ترحّمنخواهمنمود و اینكمنهر كساز مردمانرا بهدستهمسایهاشو بهدستپادشاهشتسلیمخواهمنمود و زمینرا ویرانخواهند ساختو از دستایشانرهایینخواهمبخشید.

7 پسمنگلهذبحیعنیضعیفترینگلهرا چرانیدمو دو عصا برایخود گرفتمكهیكیاز آنها را نَعْمَهنامیدمو دیگریرا حَبالنامنهادمو گلهرا چرانیدم.

8 و در یكماهسهشبانرا منقطعساختمو جانمناز ایشانبیزار شد و جانایشاننیز از منمتنفّر گردید.

9 پسگفتمشما را نخواهمچرانید. آنكهمُردنیاستبمیرد و آنكههلاكشدنیاستهلاكشود و باقیماندگانگوشتیكدیگر را بخورند.

10 پسعصایخود نَعْمَهرا گرفته، آنرا شكستمتا عهدیرا كهبا تمامیقومها بستهبودمشكستهباشم.

11 پسدر آنروز شكستهشد و آنضعیفترینگلهكهمنتظر منمیبودند فهمیدند كهاینكلامخداوند است.

12 و بهایشانگفتم: اگر در نظر شما پسند آید مزد مرا بدهید والاّ ندهید. پسبهجهتمزد من، سیپارهنقرهوزنكردند.

13 و خداوند مرا گفت: آنرا نزد كوزهگر بینداز، اینقیمتگرانرا كهمرا بهآنقیمتكردند. پسسیپارهنقرهرا گرفته، آنرا در خانهخداوند نزد كوزهگر انداختم.

14 و عصایدیگر خود حَبالرا شكستمتا برادریرا كهدر میانیهودا و اسرائیلبود شكستهباشم. 15 و خداوند مرا گفت: «بار دیگر آلاتشباناحمقرا برایخود بگیر.

16 زیرا اینكمنشبانیرا در اینزمینخواهمبرانگیختكهاز هالكانتفقّد نخواهد نمود و گمشدگانرا نخواهد طلبید و مجروحانرا معالجهنخواهد كرد و ایستادگانرا نخواهد پرورد بلكهگوشتفربهانرا خواهد خورد و سمهایآنها را خواهد كَنْد.

17 وایبر شبانباطلكهگلهرا تركمینماید. شمشیر بر بازویشو بر چشمراستشفرود خواهد آمد و بازویشبالكلّ خشكخواهد شد و چشمراستشبكلّیتار خواهد گردید.»